Wanneer wij een handeling verrichten kunnen wij lichamelijk duidelijk aangeven met welk lichaamsdeel wij dit doen. Via onze zintuigen hebben wij de impuls aan het lichaam gegeven. Maar waar komt de motivatie van die impuls vandaan? Hoe komt het dat wij via juist die impuls overgaan tot een lichamelijke verrichting?
Om een impuls te kunnen geven, hebben de zintuigen input nodig, de onzichtbare motivatie van het zintuig om een signaal in het lichaam af te geven. Nadat wij de impuls hebben ontvangen kunnen wij een keuze maken in wat wij met deze impuls doen. De impuls kan zowel van binnen- als van buitenaf komen. In beide gevallen moeten wij de beslissing nemen: negeren of handelen.
De input kan worden geprogrammeerd. Als dit gebeurt met angstgedachten, b.v. ik ben bang voor vreemden, is de impuls die wordt gegeven vaak schadelijk.
Wanneer wij onze zintuigen ‘angstvrij’ gemaakt hebben, blijkt het vaak helemaal niet nodig om het lichaam een ‘opdracht’ te laten uitvoeren.We zijn de rust zelve. Wij ontspannen ons en houden alleen een natuurlijke spanning over. Wij reageren en leven dan op een natuurlijke, ik- eigen manier.
Als de zintuigen input nodig hebben om het lichaam een handeling te laten verrichten, moet iets of iemand die input geven. En hier gaat het om. Wie heeft de macht, wie is de baas, wie stuurt het programma aan dat de zintuigen de impulsen geeft?
Wanneer je controle over de input hebt, bezit je a.h.w. het lichaam. De geest is EEN met het lichaam. De lichamelijke uiting correspondeert met het programma van de zintuigen.
Eenvoudig zie je dit principe in de reclamewereld. Beïnvloed de zintuigen en je product wordt door de handen van een lichaam overgedragen en zelf kun je als beïnvloeder de winst opstrijken.
Reclametechnieken appelleren de ene keer aan onze domheid, de andere keer aan onze slimheid. Zo komt de buit binnen.
In de Kerk worden onze ogen door o.a. de afbeelding van ‘Christus aan het kruis’ gemanipuleerd. Het is de bedoeling dat wij ervaren dat het verschrikkelijk is wat wij zien. Erger kan toch niet? De bloedende, geofferde zoon. En we voelen ons meteen niet meer zo happy.
Donderende orgelmuziek, gezamenlijke strijdliederen maken ons deelgenoot van het leger van de Heiland. We zijn een met de naast ons knielende massa en gaan ten strijde. Wierook bedwelmt ons via de neus. Zo krijgen de donderpreken meer vat op ons. Wij zijn immers sowieso zondaars. De hostie smaakt kaal. Gewoon droog brood zonder beleg. Ik moet mijn speeksel oproepen. Ik kan ook zien wie nog meer in het dorp ter communie gaat. Bij die bakker of slager ga ik dus mijn eten kopen. Wij behoren immers tot de dezelfde orde van volgelingen.
Ons lichaam krijgt het zwaar te verduren, pijn aan de knieën, harde banken, koude ruimtes, hoog opkijken naar alle heiligen aan de muren. We doen immers boete. Slecht voor de spieren, maar ze ontvangen de pijnlijke boodschap.
Zo worden onze zintuigen door intimidatie ontvankelijk voor manipulatie, vooral als wij de ogen sluiten en de H. Geest volgen. Ga biechten. Ja, dan worden we wel heel klein gemaakt. De informatie die wij bij de biecht doorgeven wordt, zo is mijn persoonlijke ervaring, gebruikt. Ik geef ik-eigen informatie als biechtgeheim aan de toehoorder, die ze dan ten eigen bate gebruikt.
Het lichaam wordt in de houdgreep genomen en dat is het voortraject van de aanslag op de geest/psyche. Zoals wij zullen zien, worden de zintuigen gevoed door de programma’s van de Logos. Ik gebruik hier het woord Logos als verzamelbegrip van de niet zichtbare/meetbare energieën die hun centrum in ons hoofd hebben. Dit zijn de programma’s die in het hoofd opgeslagen liggen om ons lichaam te laten volgen, of de programma’s die via lichamelijke activiteiten naar boven gestuwd worden. In de Kerk is het hoofd de hoofdzaak.
Een 2.000 jaar oud primitief verkoopsysteem. De klant betaalt de forse rekening.
Spiritualiteit
Is de bron van alles. Zij is als een deken over de aarde gedrapeerd, een onzichtbaar geweven deken waarin wij als mensen vormen zoeken. De deken is geweven met de onbewuste draden van de wereldbol, als een levend kloppend organisme. Persoonlijk kunnen ook wij onze eigen levensdeken gaan weven. De kettingdraden worden gevormd door de stabiele onbewuste informatie van de spiritualiteit en met de inslagdraden laten wij zien hoe wij zijn. Resultaat is dat er een groot aantal patronen zichtbaar wordt. Ieder heeft een eigen vloerkleed geweven, met de universele draden van het menszijn en met de persoonlijke kleuren.
Voordat iets met onze zintuigen uitgedrukt kan worden, is de spiritualiteit er. Het onbewuste wacht. Met onze bewuste zintuigen geven wij er een vorm aan, zodat wij met anderen kunnen communiceren. Ik kan ervaren wat ik denk, voel, ruik, zie etc.
Wanneer een groot aantal mensen bepaalde zintuiglijke ‘waarheden’ deelt, spreken wij van een overtuiging, zoals het Christendom er een is.
Onze voorvaderen hebben deze onbewuste getransformeerde energie door middel van rituelen, overtuigingen, heiligen, verschijningen, boeken etc. reeds een vorm gegeven. Wij als luie gelovigen hoeven dus niet meer deze onbewuste energie zelf af te tappen. Wij hoeven niet meer zelf te zoeken want ‘alles’ is al eens voor ons gedaan. Vandaar dat ik mij als niet-zoekende het beste kan aansluiten bij een bekende overtuiging die door anderen gedeeld wordt. Ik voel me geborgen in een gezamenlijke ‘waarheid’, als een onderdeel van het leger.
Het wordt een ander verhaal wanneer ik zelf ga zoeken. Dan moet ik een manier vinden om zelf deze onbewuste globale energie ‘af te tappen’. Dit is de ware uitdaging van de individuele zoekende. Dit is een zoektocht buiten alle gebaande wegen om.
Uit de spiritualiteit komt al het andere voort en dan bedoel ik; vanuit de spiritualiteit komen de godsdiensten, de religies en alle andere vergeestelijkte vormen en overtuigingen. De spiritualiteit zelf heeft geen vorm. Dit vormloze is de bron waaruit wij putten om een vorm te kunnen vinden, om vanuit het niets, iets te krijgen. Dit doen wij met onze hersenen. Om die reden doen dwangmatige geloofsovertuigingen veel moeite om bezit van onze hersenen te nemen. Zodra ik een gelovige ben, wordt mij de veilige haven van de vaste vorm aangeboden. Totdat een ander geloof mijn hersenen wil overnemen… of inslaan.
Godsdiensten en overtuigingen komen allen vanuit het niets en worden dan verwoord tot iets. Spiritualiteit is de adem, de totale wereldadem, en zodra deze adem door de godsdiensten en andere dwangmatige overtuigingen uitgeblazen wordt krijgt hij een vorm. In die vorm wordt de dan vaststaande overtuiging uitgedragen. Lucht wordt beeld, een beeldvorming in het hoofd. Dit beeld kan worden uitgedrukt in bijvoorbeeld marmer.
Dan hebben wij een kant en klare marmeren uitdrukking in de vaste materie, zodat wij alleen nog maar dit beeld hoeven te vereren. Daarmee kunnen we de illusie krijgen, dat wij ook de geest van het beeld bij onszelf implanteren. Het kan zelfs zo erg worden dat wij denken dat wij zelf dit beeld zijn.
Het is zo gek nog niet om je ingebed te weten in de gedeelde overtuiging van het Christendom. Je weet dat je onderdeel van een grote groep bent en je kunt je verder met ‘aardse zaken’ bezighouden. Het bespaart je in ieder geval veel tijd en je hoeft niet te gaan zoeken. Je kunt materie gaan verzamelen, pakhuizen vol.
Dat je er een hoge prijs voor betaalt is vanzelfsprekend.
De Kerk heeft zich de spiritualiteit toegeëigend.
We hebben allemaal een spirituele bevlogenheid in ons die, als zij volwaardig beleefd wordt, ook tot uiting komt in ons persoonlijk lichamelijk leven. We zijn bevlogen door iets, we hebben de inspiratie om iets te doen. Die inspiratie kan via de intuïtie neutraal gevoed worden. Intuïtie is het ogenblikkelijk weten, waarbij we ons niet laten beïnvloeden door eventuele persoonlijke psychische/lichamelijke emoties. Intuïtie is, vanuit de ziel, een directe lijn naar de spiritualiteit, een persoonlijke spiritualiteit, onderdeel van het grotere geheel. Onbevlekt, dus zuiver.
Intuïtie zie ik als de directe, open, persoonlijke ademverbinding naar de spiritualiteit. Van de grote berg zand ben ik een zandkorreltje. Ken jezelf als zandkorreltje en je kent de zandberg. Van de bron ben ik de waterdruppel. Ken jezelf als waterdruppel en je hebt weet van de bron. De ziel is de persoonlijke uitdrukking van de spiritualiteit. Zo boven, zo beneden, zegt men. Ken jezelf beneden en je bent het van boven. En andersom.
Wanneer men water laat koken ontstaat er stoom en wanneer de temperatuur nog hoger wordt ‘verdwijnt’ het water. Je ziet het niet meer en toch is het aanwezig. Bij afkoeling ‘vind’ je het water weer terug. Zo kan het ook zijn met de spiritualiteit. Het is er, je ziet het niet maar het kan zich manifesteren in en door het lichaam. Samenvattend is de ziel de lucht die door ons heen beweegt. De adem van de spiritualiteit.
De Kerk heeft zich de verbinding vanuit de mens naar de spiritualiteit toegeëigend en gevuld met
de software van de H.Geest.
Psyche (Logos)
We komen nu op het onderwerp hersenen. Bij de geboorte zijn onze hersenen nog leeg Er is nog geen informatie in opgeslagen. De input moet nog komen. Wel is het zo dat alles klaar ligt om ingevuld te worden. We staan aan de start van ons leven, zonder dat wij geoefend hebben. Daarom is het essentieel, dat wij de informatie die wij zelf nodig achten ook zelf bij elkaar kunnen sprokkelen. Onze voeten zijn er, de informatie om te kunnen lopen is aanwezig, maar pas als de tijd daar is kunnen wij ermee leren lopen. Onze opvoeders hebben het beste met ons voor en geven ons de informatie die wij nodig hebben om te kunnen overleven. Vanzelfsprekend is de verstrekte informatie afhankelijk van de plek waar wij wonen. In een grote stad waar wij op de 22ste verdieping van een gebouw wonen, zal die informatie anders zijn dan wanneer wij ons leven op een boot doorbrengen.
In een omgeving waar alle mensen gelijkwaardig zijn, heb ik andere informatie nodig dan daar waar bijvoorbeeld de mannen door de vrouwen onderdrukt worden.
Het is voor iedere Godsdienst van belang een kuddedier van ons te maken.
De hersenen worden getraind om heel snel, soms heel langzaam en soms zelfs helemaal geen denkprocessen te ontwikkelen. In het leger is dit goed zichtbaar. De top denkt en de soldaat wordt geacht niet zelf te denken en is daardoor het kanonnenvoer. Deze denkprocessen en alle informatie die daarbij hoort kunnen ons bewust maken van iets. Bewust worden is dan via onze zintuigen te registreren. Om ons verder te ontwikkelen is het natuurlijk het beste voor ons, als dit bewustwordingsproces op onze eigen situatie betrekking heeft. Hoe meer bewustzijn van de eigen omstandigheden, hoe groter het vermogen om te kunnen overleven, leven. Des te meer vaardigheden, des te meer output. De output van de totale energieën van ons lichaam, laat zien wie wij zijn. Willen wij de verantwoordelijkheid voor onze eigen individuele output niet nemen, dan kunnen we het beste bewusteloos verder leven. Men zorgt dan voor ons en we hoeven verder zelf niets meer te doen. We hebben de verantwoordelijkheid voor ons eigen leven aan anderen afgestaan.
Het programma van de Kerk geeft ons zoveel tegenstrijdige informatie dat onze hersenen er moe van worden. Alleen al het feit dat een vader zijn zoon offert, is verwarrend en in feite onacceptabel voor nog niet geïndoctrineerde hersenen. Laat deze verwarring nu juist de bedoeling zijn. Zodat wij in de overgave komen. Zodat wij in het geloven komen.
Dat God de Vader geen partner heeft is voor de mens, die immers uit een vrouw en een man geboren wordt, wel heel vreemd. Wanneer wij geen autonoom bewustzijn hebben, wordt het wel heel eenvoudig. Dan zeggen ze tegen ons: denk niet zelf, dat moet je zonder meer geloven.
De psyche van een kind kun je doordrenken met verhaaltjes over kaboutertjes. Wanneer het deze kaboutertjes in een bos gaat zoeken, ontstaan spannende lichamelijke reacties. Ze bestaan echt, maar waar zijn ze? Daarna komt Sinterklaas, die op een gegeven decembermoment niet echt blijkt te zijn. Teleurstelling volgt. Misschien ga je vechten voor de redding van het vaderland en besef je naderhand dat het alleen maar om de grondstoffen, geloofsovertuiging of de eer ging. Dat verandert je bewustzijn. Zo kan de indoctrinatie teniet worden gedaan.
Wie erin slaagt bezit te nemen van de hersenen van een ander, krijgt het lichaam als bonus.
De Kerk heeft de psyche onder curatele gesteld d.m.v. Het Woord. De Bijbel is de routeplanner.
Lichamelijkheid (Eros)
We komen nu terecht bij het meest zichtbare deel van onszelf, het lichaam. Dit is een bijzonder fenomeen. Het lichaam is in staat om bij een constante buitentemperatuur van -20 graden te leven en overleven en zelfs bij een temperatuur die wij tropisch noemen, zoals overdag in de woestijn van +40 graden is het geen probleem om ons voort te planten. In wezen is dit ook de voornaamste opgave van het lichaam, zich voortplanten. Het maakt niet zoveel uit hoe wij dat doen, als we het maar doen. De soort moet overleven.
De dienaren van de kerk leveren aan de voortplanting van de soort geen (officiële) bijdrage, maar ze bemoeien zich wel met de activiteiten van anderen en leggen anderen hun mening op.
Eén manier om je de lichamelijkheid van anderen toe te eigenen, is; die te ontkennen door er een taboe van te maken. De Heilige Mannen weten precies wat, alweer voor anderen, de juiste lichamelijke beleving is. Ze gaan zelfs zover om, zelf mannen, voor te schrijven hoe vrouwen hun lichamelijkheid moeten beleven. Perverser kan het niet. Met de eigen lichamelijke Erosontkenning en een basale angst voor het vrouwelijk lichaam, laten deze Heilige Mannen zichzelf en de leden van hun kudde tot een innerlijk verscheurde persoonlijkheid opgroeien.
Alles boven het hart, het hoofd dus, is via Het Woord kerkelijk eigendom geworden. Dit noem ik het gebied van de Logos.
Alles onder het hart is door de Kerk afgesloten. Dit noem ik het gebied van de Eros. En dat onderste deel maakt grote kans te gaan rotten, omdat er geen frisse lucht bij komt.
Er zijn talloze voorbeelden te geven van deze rotting wanneer de Heilige Man celibatair leeft met in zijn Logos het programma van de H.Geest. Eens ontbrandt het lontje. Dit gaat ten koste van jonge meisjes, vrouwen, jonge jongetjes en mannen.
En tussen Eros en Logos klopt het hart.
De slang is het satansymbool van de Kerk geworden. Dit is een perverse verdoezeling van het feit dat de slang in oorsprong de Ik Eigen zuivere luchtstroom is, zoals Jezus ons in de verborgen woorden laat zien. De slang is de kundalini, de belichaming van de levensadem. De vrouw is van nature deskundig in het beleven van de slangenadem.
De Kerk heeft het lichaam des duivels verklaard.
Offer je lichaam en verkwansel je hersenen. En vice versa.